تاثیر استرس القا شده توسط تزریق درون رگی اپی‌نفرین و کورتیزول بر میزان ترشح ارکسین در موش‌های صحرایی نر تغذیه شده با سطوح مختلف انرژی

مقدمه: ارکسین یک ماده ارکسیژنیک در جوندگان و انسان‌ها است و پژوهش‌ها نشان داده در پاسخ سازشی به کاهش وزن نقش داشته، و با گرسنگی افزایش می‌یابد. از سوی دیگر، کاهش وزن و گرسنگی با افزایش سطح اپی‌نفرین و کورتیزول همراه است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر اپی‌نفرین و کورتیزول بر ترشح ارکسین القا شده توسط گرسنگی در موش‌های صحرایی تغذیه شده با سطوح مختلف انرژی بود. مواد و روش‌ها: 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (350-300 گرم، 15 سر موش در هر گروه) با سطح انرژی 100%،50% و 25% به مدت 10 روز تغذیه شدند. سپس موش‌ها به مدت 48 ساعت مورد گرسنگی مطلق قرار گرفتند. حیوانات برای انجام عمل کانولاسیون در سرخرگ کاروتید به منظور تزریق و جمع‌آوری نمونه‌های خونی، بیهوش شدند. موش‌ها در هر گروه به ترتیب (3 کیلوگرم اپی‌نفرین به ازای کیلوگرم وزن بدن) یا (3 میکروگرم کورتیزول به ازای کیلوگرم وزن بدن) و مخلوط اپی‌نفرین و کورتیزول دریافت کردند (1/0 میلی‌گرم در 1 میلی‌لیتر اسمیر خون محیطی). نمونه‌های خون در زمان‌های قبل، 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق جمع‌آوری، و میزان ارکسین و گلوکز پلاسما اندازه‌گیری گردید. یافته‌ها: در رژیم 100% و 50% سطح ارکسین به ترتیب بعد از تزریق مخلوط اپی‌نفرین و کورتیزول، و اپی‌نفرین (به تنهایی) کاهش پیدا کرد (05/0P≤). در مقابل، گروهی که با رژیم 25% تغذیه کردند پاسخ معنی‌داری به تزریق هیچ‌یک از موارد کورتیزول، اپی‌نفرین و مخلوط هردو نشان ندادند (05/0P≥). نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد تزریق اپی‌نفرین ترشح ارکسین القا شده توسط گرسنگی را در موش‌هایی که با رژیم 100% و 50% تغذیه شدند، مهار می‌نماید. هم‌چنین، پاسخ ترشحی ارکسین به اپی‌نفرین تحت تاثیر کاهش وزن می‌باشد.